Ik had al een mooi bokje gemaakt, dus waarom niet zelf...? Het was toen nog koud weer. De wielen had ik in onze keuken gezet. Vrouwlief blij, zaten we toch zowat knus naast elkaar met maar een paar meter er tussen en hoefde ik niet te blauwbekken in een onverwarmde schuur.
Afijn, na een moeizaam begin en op de keukenvloer binnen oogbereik een artikel in "Bromfiets" over wielen spaken, lukte het stukje bij beetje. Alle nippels even ver aandraaien en de velg controleren op hoogte- en zijdelingse slag. Als je ziet hoe makkelijk je een velg vervormd als je alleen op de spaakspanning let......oei! Slingerdeslang , daar gaat de velg millimeters heen en weer, ten opzichte van de naaf.
Het eerste wiel duurde drie kwartier voordat het een beetje minder hoepel was. Daarna tien minuten stellen voor de laatste details. Het tweede wiel binnen een half uur gefixt. De spaken klinken vrijwel allemaal hetzefde als ze "gestemd worden". Zo zie je maar, het is zelf te doen. Niet dat je er heel ervaren van wordt, die eenmalige klussen.
Blokje gewisseld bij de NSU, die ik mijn winterQuickly noem. Dat kwam namelijk zo, ik had de open stuurhandles van het vroege type nodig die hier op zaten en het blok dat onder dit rijwielgedeelte hing had ik geleend van de Quickly waar boven beschreven wielen voor zijn bedoeld. Ik houd het graag zoals het is en was. Vandaar de ruil. De bowdenkabels werden allemaal los gehaald en daardoor meteen het blok meegepakt. Dat "winterQuicklyblok" is het beste blokje wat ik ooit heb gereden. Nu met overal nieuwe keerringen en lagers. Mooi stationair lopend, krachtig van onderuit, mooi in toeren oppakken na opschakelen en het schakelen gaat veel geleidelijker dan bij mijn andere brommers. Alles klaar, meteen het licht eens fatsoenlijk aangesloten.
Wat heel erg tegen zat, was de kabel van de kleplichter. Was de binnenkabellengte goed, viel die niet te monteren. Kon je wel monteren, dan werkte het niet goed genoeg. De decompresseur is o zo belangrijk voor het heel houden van je carters. Bij lomp aantrappen kunnen ze scheuren. Om kort te gaan, veel zitten knoeien en uiteindelijk na nog tevergeefs een half uur porrelen een kleine spanner tussen de kabel gezet. Nou, de rijtest. Derde trap lopen, op een jaar oude V-power in de tank! Voorzichtig aan op het garageplein. Wouw, dat reed lekker. Alles precies zoals het hoort te gaan. En dat met een kleine carburateur er op. Eens kijken of de Quickly ook vanuit stilstand in de tweede versnelling wegtrekt. Jawel.....heel makkelijk zelfs, maar dan ineens een raar geluid uit de koppeling. Scheisse! Vergeten olie in de versnellingsbak te doen. Gauw de motor uit. Voel met mijn hand aan het blokje, het is lauw. Hup, 120cc van de juiste olie er in en het rijdt vorstelijk. Was vergeten meteen te vullen toen het kaartje "geen olie" werd losgetrokken van het voorste ophang-oog. Gelukkig was alles inge-olied bij montage, dus geen schade opgelopen. Alleen nog een keer de zuiger vernieuwen. De zuigerveergroeven worden wat ruim en dat hoor je.
De aluminium tank van de raceQuickly, die volgt de vorm van de mal. De mal past exact strak op de brommer. De alu-tank niet. Die is net een paar millimeter groter van maat dan de mal. Dus hier en daar te lang. Een detail dat voort komt uit onervarenheid. Dan steekt een nieuw probleem de kop op: Ik ben onlangs van werkgever veranderd. Het adres waar je op en top kon beunen aan eigen werk in eigen tijd heb ik achter me gelaten. Bij de nieuwe werkgever niks van dit al. Oké, jammer. Soms moet je een keuze maken, die twee fijne NSU gerelateerde uurtjes per week maakten de rest niet goed, als u begrijpt wat ik bedoel. Tijd voor verandering! Harder werken en minder verdienen. Daardoor goed op de uitstroom van euro's letten. Het werk aan het viertaktblok ligt mede daardoor stil. Hier vindt je wat en daar laat je wat.
Het was dus een eindsprint bij de vorige werkgever met de autogeenbrander en aluminiumplaat. Helaas is het niet af. Dat is mede een oorzaak door de voorste tankophanging. Die was niet naar mijn zin, omdat de bovenkant dan niet mooi zou sluiten tussen zadel en balhoofd. Veel lopen rommelen op een huis-, tuin- en keukenmanier om de bovenkant van de tank netjes horizontaal te krijgen. Het gaat nu een beetje in de juiste richting, al ben ik er nog lang niet. Gelukkig heb ik goed contact gehouden met de aluminiumlasser, zodat ik daar wat minder zorgen over heb.
Speciaal gereedschap gemaakt. Op mijn gerestaureerde Quickly komt een Veigel opbouw snelheidsmeter/kilometerteller. Die zit op een U-op zijnkantvormig beugeltje vast onder de balhoofddop. Maar wat een gedoe om die dop vast te kunnen draaien. Met een standaard ringsleutel 30 gaat het niet. Te dik voor de hoogte die overblijft tussen teller en kroonplaat. Met een steeksleutel lukt niet door de opstaande rand van de kroonplaat. Je komt er gewoonweg niet bij. Een waterpomptang is geen optie. Je zal net de boel teveel beschadigen. Na lang dubben het onderste randje van een dopsleutel 30 afgeslepen, netjes gevlakt op de draaibank en aan de buitenrand een steel vast gelast. Zo kom ik met deze extra slanke ringsleutel op de plek van bestemming en kan voldoende kracht zetten. Ben benieuwd hoe andere sleutelaars dit oplossen.
Laatste dingetje dit keer: de pistonpenbustrekker. Al een keer gemaakt en uit het oog verloren, door eigen laksheid. Nu meteen een beetje verbeterd. Met behulp van de messing buitenbussen kan je een versleten bus uit het bovenste drijfstang-oog drukken en een nieuwe bronzen bus er behoedzaam intrekken. Kijk maar naar de foto in de bijlage. Laat je de oude bus een paar mm naast de nieuwe zitten, kan die mooi als geleiding voor de ruimer 10 dienen.
Groeten van Kees
